Route Vietnam part two
Blijf op de hoogte en volg Swan
12 Juni 2014 | Vietnam, Hanoi
... Het vervolg
Back on the road en terug in het chaotische verkeer en de uitlaatgassen vervolgen wij onze trip naar het noorden. Dit keer namen we de kustroute om onze motor enigszins te ontzien van het getouwtrek in de bergen. We stopten in Hue waar toevallig een groot lokaal festival plaatsvond. Die avond namen we deel aan de feestvreugde, hoorden we de muziek, en liepen we samen met te veel Vietnamezen door een klein smal tunneltje naar het feestterein, niet normaal! Voor de rest was Hue slechts een tussenstop op weg naar Hoi An, we kunnen wel zeggen het gezelligste stadje in Vietnam. Oude gele rijtjeshuizen met rode lampionnetjes ervoor, te veel leuke winkeltjes, en overal kon je wat je maar wilde met de hand laten maken. Na bijna drie maanden van huis konden we het niet laten flink te shoppen hier. Er is dan ook een groot pakket onderweg naar Nederland per zeevervoer vol met schoenen en kleding, waaronder een zeer mooi op maat gemaakt pak voor Tympie. We hebben ons hier dan ook makkelijk vier dagen kunnen vermaken en aangename stop na elke dag vele uren op de motor te hebben gezeten.
Toch begon het weer te kriebelen en strapten we onze tassen weer aan de zijkant van de motor. Tymen was hier inmiddels al flink ervaren in en binnen no time zaten we weer op de weg. We keerden terug de bergen in via de Ho Chi Minh Trail, de weg die vroeger een militaire route was en werd gebruikt om de Vietcong vanuit het Communistische noorden te bevoorraden in het "Amerikaanse Zuiden". Langs deze weg zijn dan ook oude militaire basissen te vinden en te bezoeken. Wij bezochten de Khe Sanh basis waar Amerika ooit gesitueerd was. En waar de Amerikanen de basis zien als een knap staaltje militair werk dat zij daar met enkele soldaten stand hebben kunnen houden, zien de Vietnamezen de basis als de plek waar zij de Amerikanen hadden omsingeld en geïsoleerd. En zo kan 1 basis dus door beide kanten verschillend worden bekeken, net zoals de oorlog zelf eigenlijk. Een interessant boek om te lezen is "The girl in the picture" by Denise Choung over het Vietnamese meisje dat naakt wegrende van de napalmbom die viel op haar dorpje. Voor zo ver de geschiedenis, de basis was voor ons net als de tunnels interessant om te bezoeken.
Overigens reden we de prachtige route die erheen leid samen met twee Australiërs waarvan er 1 woont en werkt in Vietnam waardoor we bij veel lokale eettentjes hebben gegeten en dus ook daadwerkelijk wisten wat we aten haha. Hij gaf ons ook de tip om op weg naar Ha Long Bay te stoppen in Ninh Binh een soort klein Ha Long Bay maar dan op de rivier. En als we nu terug kijken was dit een hele goede tip en was het een stuk romantischer dan Ha Long Bay wat veel drukker was maar nog wel steeds heel mooi! Binnenkort komt Ninh Binh ook te staan op de Werelderfgoedlijst waar de rotsen in de zee van Ha Long baai al op staat.
Inmiddels zijn we al een heel stuk dichterbij Hanoi in het noorden maar voordat we daar onze motor wilden verkopen besloten we nog verder naar het noorden te reizen. Ha Giang dat grenst aan China en zelfs deels Chinees grondgebied is, was voor ons de grootste verrassing van Vietnam! Wat een bizar landschap! De route was prachtig en voor de rest moeilijk te omschrijven graag verwijzen we hier naar de foto's. De rijstvelden die hierop te zien zijn bevinden zich in Sapa, die hierom bekend staat. Hier zijn we na Ha Giang heen gereden en hebben daar een dagtour gemaakt met twee lokale meiden in traditionele kleding. Na enorm te hebben genoten van het noordelijke landschap was het tijd om terug te keren naar de stad. In de hoofdstad Hanoi probeerden we onze oude Bonus te verkopen aan backpackers en Vietnamezen. Maar hij was al zo afgereden dat we hem na alle reparaties onderweg o.a.; lekke banden, losse schroefjes, nieuwe toeter, nieuwe rem, nieuwe achterband, nieuwe zuiger, nieuwe kleppen, nieuwe bagegrekken, en we weten al niet meer wat nog meer, het nog moeilijk was om hem te verkopen. Maar het is ons gelukt en ook al zouden we hem niet kunnen verkopen; onze Bonus was echt de bonus op onze reis in Vietnam! Hij heeft ons meer dan 5000km van het land laten zien, maar zonder de skills van Tym zouden we niet ver zijn gekomen!
P.s. Deze routetrip werd mede mogelijk gemaakt door alle zeer behulpzame Vietnamezen die ons naar aanleiding van wat gekrabbel op een stukje papier prima de weg konden wijzen. Zelfs al zwaaiden ze eerst met hun armen dat ze geen Engels konden spreken, toch kwamen we straperuit, en zo zie je dat taal niet de enige manier van communicatie kan zijn!
Back on the road en terug in het chaotische verkeer en de uitlaatgassen vervolgen wij onze trip naar het noorden. Dit keer namen we de kustroute om onze motor enigszins te ontzien van het getouwtrek in de bergen. We stopten in Hue waar toevallig een groot lokaal festival plaatsvond. Die avond namen we deel aan de feestvreugde, hoorden we de muziek, en liepen we samen met te veel Vietnamezen door een klein smal tunneltje naar het feestterein, niet normaal! Voor de rest was Hue slechts een tussenstop op weg naar Hoi An, we kunnen wel zeggen het gezelligste stadje in Vietnam. Oude gele rijtjeshuizen met rode lampionnetjes ervoor, te veel leuke winkeltjes, en overal kon je wat je maar wilde met de hand laten maken. Na bijna drie maanden van huis konden we het niet laten flink te shoppen hier. Er is dan ook een groot pakket onderweg naar Nederland per zeevervoer vol met schoenen en kleding, waaronder een zeer mooi op maat gemaakt pak voor Tympie. We hebben ons hier dan ook makkelijk vier dagen kunnen vermaken en aangename stop na elke dag vele uren op de motor te hebben gezeten.
Toch begon het weer te kriebelen en strapten we onze tassen weer aan de zijkant van de motor. Tymen was hier inmiddels al flink ervaren in en binnen no time zaten we weer op de weg. We keerden terug de bergen in via de Ho Chi Minh Trail, de weg die vroeger een militaire route was en werd gebruikt om de Vietcong vanuit het Communistische noorden te bevoorraden in het "Amerikaanse Zuiden". Langs deze weg zijn dan ook oude militaire basissen te vinden en te bezoeken. Wij bezochten de Khe Sanh basis waar Amerika ooit gesitueerd was. En waar de Amerikanen de basis zien als een knap staaltje militair werk dat zij daar met enkele soldaten stand hebben kunnen houden, zien de Vietnamezen de basis als de plek waar zij de Amerikanen hadden omsingeld en geïsoleerd. En zo kan 1 basis dus door beide kanten verschillend worden bekeken, net zoals de oorlog zelf eigenlijk. Een interessant boek om te lezen is "The girl in the picture" by Denise Choung over het Vietnamese meisje dat naakt wegrende van de napalmbom die viel op haar dorpje. Voor zo ver de geschiedenis, de basis was voor ons net als de tunnels interessant om te bezoeken.
Overigens reden we de prachtige route die erheen leid samen met twee Australiërs waarvan er 1 woont en werkt in Vietnam waardoor we bij veel lokale eettentjes hebben gegeten en dus ook daadwerkelijk wisten wat we aten haha. Hij gaf ons ook de tip om op weg naar Ha Long Bay te stoppen in Ninh Binh een soort klein Ha Long Bay maar dan op de rivier. En als we nu terug kijken was dit een hele goede tip en was het een stuk romantischer dan Ha Long Bay wat veel drukker was maar nog wel steeds heel mooi! Binnenkort komt Ninh Binh ook te staan op de Werelderfgoedlijst waar de rotsen in de zee van Ha Long baai al op staat.
Inmiddels zijn we al een heel stuk dichterbij Hanoi in het noorden maar voordat we daar onze motor wilden verkopen besloten we nog verder naar het noorden te reizen. Ha Giang dat grenst aan China en zelfs deels Chinees grondgebied is, was voor ons de grootste verrassing van Vietnam! Wat een bizar landschap! De route was prachtig en voor de rest moeilijk te omschrijven graag verwijzen we hier naar de foto's. De rijstvelden die hierop te zien zijn bevinden zich in Sapa, die hierom bekend staat. Hier zijn we na Ha Giang heen gereden en hebben daar een dagtour gemaakt met twee lokale meiden in traditionele kleding. Na enorm te hebben genoten van het noordelijke landschap was het tijd om terug te keren naar de stad. In de hoofdstad Hanoi probeerden we onze oude Bonus te verkopen aan backpackers en Vietnamezen. Maar hij was al zo afgereden dat we hem na alle reparaties onderweg o.a.; lekke banden, losse schroefjes, nieuwe toeter, nieuwe rem, nieuwe achterband, nieuwe zuiger, nieuwe kleppen, nieuwe bagegrekken, en we weten al niet meer wat nog meer, het nog moeilijk was om hem te verkopen. Maar het is ons gelukt en ook al zouden we hem niet kunnen verkopen; onze Bonus was echt de bonus op onze reis in Vietnam! Hij heeft ons meer dan 5000km van het land laten zien, maar zonder de skills van Tym zouden we niet ver zijn gekomen!
P.s. Deze routetrip werd mede mogelijk gemaakt door alle zeer behulpzame Vietnamezen die ons naar aanleiding van wat gekrabbel op een stukje papier prima de weg konden wijzen. Zelfs al zwaaiden ze eerst met hun armen dat ze geen Engels konden spreken, toch kwamen we straperuit, en zo zie je dat taal niet de enige manier van communicatie kan zijn!
-
12 Juni 2014 - 09:04
Martine Petitjean:
Het lieverds,
Wat een prachtig avontuur met de motor en fijn dat jullie hem nog hebben kunnen verkopen! Wat een mooie natuur daar in Ninh Binh en Ha Long Bay, heb ff gegoogled en ziet er ecth fantastisch uit. Vandaag vliegen jullie vanuit Sumatra naar Kuala Lumpur en morgen door naar Bali, toch? Wij zijn langzamerhand in WK-stemming aan t komen, morgen Nederland- Spanje; we kijken waarschijnlijk op Duinrell!
Nou lieffies, hele goeie reis nog verder en ik kijk alweer uit naar jullie volgende verslag! Hele dikke kus, papa en mama, hhvvjullie, XX! -
17 Juni 2014 - 13:14
Carla Petitjean:
Hoi kanjers, geweldig de verhalen en foto´s. Geniet er van om het te lezen en zien.
Bedankt dat we zo mogen meegenieten.
Dikke kus van Louis en Carla -
18 Juni 2014 - 12:29
Milou:
Was weer heerlijk om te lezen en de foto's te bekijken. Wat zou ik graag in jullie schoenen staan :-D. Je beschrijft het ook zó, alsof ik het ook een beetje meemaak zeg maar :-).
Hebben jullie vrijdag nog Spanje-Nederland kunnen kijken en vandaag Australië-Ned? Wij hebben het vrijdag in Duinrell gekeken en vanavond lekker thuis op de bank met Sarah. Lana vond het geweldig om in een tent te slapen. De kikkerachtbaan was toch wel eng, van trampoline springen kreeg ze geen genoeg. En zwemmen vindt ze altijd top natuurlijk. Lex kreeg zaterdag alleen een soort van onwijs hevige migraine aanval, we moesten met de ambulance naar het zkh omdat ze bang waren voor n bloeding oid. Dat was t gelukkig niet. Waarsch een voor- of bijholteontsteking, maar dat weten ze niet zeker. Nu heeft ie nog wel hoofdpijn, maar het gaat nu wel gelukkig.
Jullie zijn momenteel in Jakarta hoorde ik van mama (die zag dat jullie daar gepind hadden haha).
Nou geniet lekker door met z'n tweeën, de tijd zal nu wel snel gaan denk ik...!
Dikke kus van je (schoon)zus, zwaag en nichtje!
Ps. we missen jullie wel hoor! -
25 Juni 2014 - 07:38
Jorine En Tymen:
Wat leuk dat jullie zo met ons meelezen en leven. Inmiddels zijn we al op Maleisisch Borneo geweest, Sumatra, Bali en nu schrijven we vanuit Sumbawa waar we voorlopig nog een paar dagen blijven voor we naar Komodo gaan! Hoop dat in Nederland ook alles goed gaat, we denken van wel met de vakantie en het mooie weer in aantocht! Ons verslag van Sabah komt spoedig. Groetjes & kusjes
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
